سبک های دفاعی تابعی از خودکارآمد پنداری هیجانی و حرمت خود

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودکارآمدپنداری هیجانی و حرمت خود با سبک­ های دفاعی دانشجویان انجام شد. بدین منظور 240 دانشجوی دانشگاه تهران (95 مرد و 145 زن) با روش نمونه­ گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس خودکارآمدپنداری هیجانی (ESES)، مقیاس حرمت خود روزنبرگ (RSES) و مقیاس مکانیسم­ های دفاعی (اندرز و همکاران) بودند. نتایج نشان داد که بین خودکارآمدپنداری هیجانی و سبک دفاعی رشدیافته رابطه مثبت و معنادار، و بین حرمت خود کلی و خرده مقیاس ارزیابی از خود با سبک دفاعی رشد یافته رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین خودکارآمدپنداری هیجانی و حرمت خود کلی با سبک دفاعی رشد نایافته رابطه منفی و معنادار وجود دارد. اما بین خودکارآمدپنداری هیجانی، حرمت خود و خرده مقیاس ­های آن با سبک دفاعی نوروتیک رابطه­ ای مشاهده نشد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که بهترین متغیرهای پیش بینی کننده سبک دفاعی رشدیافته و رشدنایافته، خودکارآمدپنداری هیجانی و حرمت خود کلی هستند. در سطح کاربردی، تهیه برنامه­ های آموزشی و مداخله ­ای مهارت ­های هیجانی، می ­تواند به فرد در استفاده­ ی بیشتر از مکانیسم­ های دفاعی رشدیافته کمک کند و بر کارآمدی آن­ ها بیافزایند.